woensdag 15 januari 2020

Nieuw jaar, nieuwe kansen

Was ik vorig jaar zo van plan om het bloggen weer op te pakken, toch is het er niet echt van gekomen. Ik praat jullie wel even bij...

De nieuwe tuin heeft aardig vorm gekregen. Eerst heb ik de ene helft "ontgonnen", dat zie je op deze foto; de bedden zijn ongeveer uitgezet, maar dat was het dan ook wel. Vervolgens is er langs de korte zijde van de bedden een tegelpad gelegd, van het tuinhek tot helemaal achterin de tuin, en langs het huisje. Ook van de ingang van de kas naar het huisje ligt een tegelpad.

Daarna zijn de paden tussen de bedden langzaam maar zeker ingeplant met loopkamille. Dat zag er in het begin nog heel sneu uit, met hier en daar een groen plukje, maar het meeste sloeg gelukkig snel aan. Op detweede foto zie je dat het al aardig groen wordt.


De volgende foto is van tegen het eind van het seizoen, de meeste bedden zijn daar alweer schoon. Hier zie je dat er de paden zich alweer aan het uitbreiden zijn ten kosten van de bedden, en dat er dus alweer gedund/gesnoeid kan worden in de kamille. Het is mooi spul, en ruikt heerlijk. Maar het is stiekem ook net onkruid, zo hard als het groeit!



















Dankzij de kamille had ik ook een bijzondere bezoeker dit jaar: een joekel van een rups, met groen-gelige banden, roden strepen en donkere v-tjes. Na lang zoeken (en een oproep op facebook) vond ik dat het de rups van een zeldzame en bedreigde nachtvlinder is, de Kamillevlinder. Leuk om te weten dat de tuin bijdraagt aan de biodiversiteit.

Aan de andere kant van het tuinpad staat het huisje/schuurtje. Op het terrasje wat daarvoor ligt, kun je heerlijk in de zon zitten met een kopje koffie. In grote potten had ik daar dit jaar paprika- en peperplanten gezet, die deden het fantastisch, bijna net zo goed als in de kas. Daarachter staat mijn oude gereedschaps/tuinkist, die een nieuwe bestemming heeft gekregen als verhoogde plantbak,. Vorig jaar stonden daar aardbeien in, maar komend seizoen wil ik erin voorzaaien en sla kweken. Daarnaast ligt een bloemenbed.

Het stuk tussen de kist en de heg is pas als laatste in gebruik genomen, daar heb ik nog 5 wat kortere bedden gemaakt. Ook heb ik een aspergebed aangelegd met paarse aspergeplanten. Ik ben benieuwd hoe die de winter doorkomen, vorige jaar waren het nog maar een paar scheuten, hopelijk krijgt het dit jaar al wat meer body. Het zal nog wel een paar jaar duren voordat daar echt van geoogst kan worden. Deze foto is genomen vanaf het tegelpad. Naast het huisje zie je nog het geraamte van de oude tunnelkas. Ik had daar wat braamstruiken staan, en dacht de bogen te kunnen gebruiken als fruikooi, maar dat plan heb ik weer laten varen. De braamstruiken heb ik ook geruimd overigens, die gingen alle kanten op, zonder dat ik er echt veel van kon oogsten. Aan die kant krijgen de planten weinig zon, dus ik kan er beter iets neerzetten wat gedijt in de schaduw, bietjes en sla enzo. Slakken gedijen daar echter ook prima, dus of ik dan veel sla oogst?


En de kas…. wat is dat een aanwinst zeg! Ik had natuurlijk weer veel te veel geplant, zodat halverwege de zomer het een grote jungle van tomaten en komkommers was, waar je je een weg doorheen moest banen…. maar wat waren ze heerlijk, al die tomaten. En ik heb denk ik meer dan honderd komkommertjes geoogst van slechts een gekochte mini-komkommerplant, echt ongelooflijk hoe productief die was! Maar er viel haast niet tegen te oogsten, ik kwam op een zeker moment dagelijks met 2 a 3 kilo tomaten thuis… we aten tomaten op brood, tomatensla, tomatenpizza, tomatentaart, snoeptomaatjes tussendoor, we droogden ze, roosterden ze, zetten ze op olie, en maakten liters en liters "tuinsaus" . De vriezer zit nog steeds vol. Maar je hoort mij niet klagen! Niets lekkerder dan tomaten uit eigen tuin!

Al zet ik volgend jaar toch iets minder planten in de kas. Al doende leert men.