In de tuin groeit alles wel lekker, de aardappelplanten zijn enorm en weelderig, en onttrekken de rest haast volledig aan het zicht. Voordeel is dat ze de sla lekker veel schaduw bieden, dus die doet het ook prima, vooral de lollo rosso blijkt ook erg fotogeniek te zijn (vooral als je 'm wat groter bekijkt, klik er maar eens op):
daarnaast is 'ie ook nog erg lekker, net als z'n blonde soortgenoot, de salanova (sla met kluit van c1000, die het maanden uithoudt in de tuin) en de iceberg-die-eikeblad-bleek-te-zijn. We eten dus vrijwel dagelijks sla uit de tuin, van elke krop een blaadje levert zo een schaal vol op. Er zijn kroppen bij waarvan we al sinds pasen eten, die staan intussen echt op een stammetje, heel grappig ziet dat eruit. De meeste tomatenplanten staan inmiddels ook op hun definitieve plaats, twee staan er nog in een pot te wachten tot hun toegewezen vakje geoogst is (pluksla en radijsjes, duurt niet lang meer!), gelukkig lijken ze het in de pot ook prima te doen. Over het midden van de grote SFGbak heb ik een klimnet gehangen, zodat de grote tomatenplanten daar straks steun aan kunnen hebben. En in de tussentijd kunnen de sugarsnaps er ook gebruik van maken, ik hoop maar dat ze dat doen. Vogels hadden aardig wat zaden uit de grond gehaald, dus ik heb op de lege plekjes vorige week maar nieuwe zaadjes in de grond gedrukt, in de hoop dat dat nog op tijd was. Vanmiddag zag ik hier en daar alweer wat groens boven komen, dus wie weet. Aan de planten die wel direct goed gingen zitten inmiddels al de eerste peulen...ben benieuwd of we er net zo veel krijgen als vorig jaar! (ik hoop het maar!)
In de achterste vakken van de koude bak (die al even zonder deksel staat) staan een komkommer, 2 white wonder augurken en een romatomaat. In de vakken ervoor staan de opgepotte tomaten nog te wachten, en er groeien nog wat radijzen. Zodra de radijzen geoogst zijn, wil ik de bak ophogen zodat de planten meer grond om in te groeien hebben, hij is nu vrij ondiep. Ik neem aan dat ik de tomaat en komkommer/augurken wel gewoon kan "aanaarden" zonder dat ze daar last van krijgen. (En anders kom ik daar vanzelf achter...al doende leert men).
Ik heb ze maar weer met zachte hand over het hek gegooid, en ze verteld dat ik niet boos was maar wel heel verdrietig, en dat het nu nog langer ging duren voordat ze hun kropjes andijvie kregen... maar ik geloof niet dat ze onder de indruk waren. Ach, het blijven kippen he.