Nieuw jaar, nieuwe kansen

Was ik vorig jaar zo van plan om het bloggen weer op te pakken, toch is het er niet echt van gekomen. Ik praat jullie wel even bij...

De nieuwe tuin heeft aardig vorm gekregen. Eerst heb ik de ene helft "ontgonnen", dat zie je op deze foto; de bedden zijn ongeveer uitgezet, maar dat was het dan ook wel. Vervolgens is er langs de korte zijde van de bedden een tegelpad gelegd, van het tuinhek tot helemaal achterin de tuin, en langs het huisje. Ook van de ingang van de kas naar het huisje ligt een tegelpad.

Daarna zijn de paden tussen de bedden langzaam maar zeker ingeplant met loopkamille. Dat zag er in het begin nog heel sneu uit, met hier en daar een groen plukje, maar het meeste sloeg gelukkig snel aan. Op detweede foto zie je dat het al aardig groen wordt.

De volgende foto is van tegen het eind van het seizoen, de meeste bedden zijn daar alweer schoon. Hier zie je dat er de paden zich alweer aan het uitbreiden zijn ten kosten van de bedden, en dat er dus alweer gedund/gesnoeid kan worden in de kamille. Het is mooi spul, en ruikt heerlijk. Maar het is stiekem ook net onkruid, zo hard als het groeit!



















Dankzij de kamille had ik ook een bijzondere bezoeker dit jaar: een joekel van een rups, met groen-gelige banden, roden strepen en donkere v-tjes. Na lang zoeken (en een oproep op facebook) vond ik dat het de rups van een zeldzame en bedreigde nachtvlinder is, de Kamillevlinder. Leuk om te weten dat de tuin bijdraagt aan de biodiversiteit.

Aan de andere kant van het tuinpad staat het huisje/schuurtje. Op het terrasje wat daarvoor ligt, kun je heerlijk in de zon zitten met een kopje koffie. In grote potten had ik daar dit jaar paprika- en peperplanten gezet, die deden het fantastisch, bijna net zo goed als in de kas. Daarachter staat mijn oude gereedschaps/tuinkist, die een nieuwe bestemming heeft gekregen als verhoogde plantbak,. Vorig jaar stonden daar aardbeien in, maar komend seizoen wil ik erin voorzaaien en sla kweken. Daarnaast ligt een bloemenbed.

Het stuk tussen de kist en de heg is pas als laatste in gebruik genomen, daar heb ik nog 5 wat kortere bedden gemaakt. Ook heb ik een aspergebed aangelegd met paarse aspergeplanten. Ik ben benieuwd hoe die de winter doorkomen, vorige jaar waren het nog maar een paar scheuten, hopelijk krijgt het dit jaar al wat meer body. Het zal nog wel een paar jaar duren voordat daar echt van geoogst kan worden. Deze foto is genomen vanaf het tegelpad. Naast het huisje zie je nog het geraamte van de oude tunnelkas. Ik had daar wat braamstruiken staan, en dacht de bogen te kunnen gebruiken als fruikooi, maar dat plan heb ik weer laten varen. De braamstruiken heb ik ook geruimd overigens, die gingen alle kanten op, zonder dat ik er echt veel van kon oogsten. Aan die kant krijgen de planten weinig zon, dus ik kan er beter iets neerzetten wat gedijt in de schaduw, bietjes en sla enzo. Slakken gedijen daar echter ook prima, dus of ik dan veel sla oogst?


En de kas…. wat is dat een aanwinst zeg! Ik had natuurlijk weer veel te veel geplant, zodat halverwege de zomer het een grote jungle van tomaten en komkommers was, waar je je een weg doorheen moest banen…. maar wat waren ze heerlijk, al die tomaten. En ik heb denk ik meer dan honderd komkommertjes geoogst van slechts een gekochte mini-komkommerplant, echt ongelooflijk hoe productief die was! Maar er viel haast niet tegen te oogsten, ik kwam op een zeker moment dagelijks met 2 a 3 kilo tomaten thuis… we aten tomaten op brood, tomatensla, tomatenpizza, tomatentaart, snoeptomaatjes tussendoor, we droogden ze, roosterden ze, zetten ze op olie, en maakten liters en liters "tuinsaus" . De vriezer zit nog steeds vol. Maar je hoort mij niet klagen! Niets lekkerder dan tomaten uit eigen tuin!

Al zet ik volgend jaar toch iets minder planten in de kas. Al doende leert men.

Verhuisd!

Zo, dat is wel eventjes geleden dat ik een blogje gepost heb...druk met andere dingen, en toen kwam het er gewoon niet meer van. Maar nu heb ik een goede reden om weer te beginnen: ik ben verhuisd naar een nieuwe tuin!

Rood: oude tuin. Blauw: nieuwe tuin

Dat kwam zo: op de tuin aan de andere kant van het slootje bij mijn oude tuin zat Tiny. We dronken altijd samen een kopje koffie, die zij zette in haar tuinhuisje, en ik hielp haar vaak met de wat zwaardere klusjes. Heel gezellig allemaal. De laatste paar jaar zei ze wel eens dat het toch wel zwaar begon te vallen, zo'n hele tuin. Maar stoppen wilde ze ook nog niet, want tja, dan zit je ineens de hele week in je aanleunflatje…en als je altijd lekker getuinierd hebt ga je het buitenzijn zeker wel missen, dat snap ik wel. En tuinieren houdt je jong, vergeet dat niet! Dus hield ze de tuin aan, verleende ik hand- en spandiensten, en dronken we gezellig veel kopjes koffie in de zon. 

Afgelopen zomer kwam Tiny met een plan: ze schonk mij haar tuinhuis, als ik de tuin van haar over zou nemen. En dan kwam zij voortaan bij mij koffie drinken en hand- en spandiensten verlenen, maar niet met de zware klussen :)

Nou, dat was natuurlijk een fantastisch aanbod! Zeg maar een "offer you can't refuse" , wat ik dan ook uiteraard heb aangenomen. Dus heb ik mijn oude tuin opgeruimd, en nu ben ik een tuin opgeschoven, naar een iets groter perceel (ca 230 vierkante meter). En ik ben nu de trotse bezitter van een tuinhuisje, waar we, op die paar mooie voorjaarsdagen laatst, alweer heerlijk koffie hebben gedronken in de zon. 

De laatste jaren was de tuin wel wat minder strak onderhouden, dus sinds het eind van de zomer zijn we al bezig geweest met onkruid verwijderen en een beetje opruimen. Mijn stijl van tuinieren is een tikje meer georganiseerd dan die van Tiny, dus ik wilde graag weer vaste bedden en paden aanleggen.  Er stonden overal in de tuin ook echt heel veel grote bessenstruiken, veel meer dan nog leuk is om te oogsten. Daar hebben we veel van weggegeven, en de rest verplaatst. Ook de vaste bloeiende planten die overal tussendoor stonden zijn verhuisd naar plekjes langs de randen van de tuin. Ik wilde namelijk ook ruimte maken om weer een tunnelkas plaatsen. 

Net in elkaar, en nog helemaal leeg

Mijn vorige tuin lag heel erg "op de wind", wat enigszins nadelig uitpakte voor mijn vorige tunnelkas.  Op de nieuwe tuin echter wordt de wind mooi gebroken door een rij rhododendrons langs het slootje. Hier durfde ik het wel aan om een nieuwe tunnelkas neer te zetten… maar toen ik op internet op onderzoek ging naar tunnelkassen, kwam ik een aanbieding tegen voor een glazen exemplaar voor maar een paar euro meer... dus nu heb ik een "echte" kas!  Niet een hele grote, hij is ca 2 bij 3,2 meter, maar toch, ik ben er superblij mee.

Dat was trouwens nog best een dingetje, om die kas in elkaar te zetten. Je krijgt wat dozen met aluminium profielen en bouten toegestuurd, met een vrij summiere handleiding erbij, en een enorme doos glasplaten. (ruim honderdzestig kilo glas, overigens… zwaar spul!) Maar met behulp van youtube en af en toe een extra handje van een van de kinderen zat ie binnen een paar dagen in elkaar. 

En intussen hebben we er al snijbiet, sla, rucola, raapstelen en spinazie uit gegeten. En er is alweer het nodige gezaaid voor dit voorjaar. Echt een aanwinst hoor, zo'n kas. Je hebt ineens een veel langer seizoen. Ben zo benieuwd hoe m'n tomaten worden dit jaar!

Juni





8 weken oud nu, en lekker eigenwijs

Inmiddels is het alweer half juni geweest, we zitten al bijna op de langste dag van het jaar. De kuikens zijn inmiddels uitgegroeid tot echte mini-kipjes. 8 weken zijn ze nu, over een paar weken gaan ze naar hun nieuwe thuis. Ik zal ze wel missen, ze zijn zo grappig! Maar drie kippen is in een midden-in-de-stad-tuin toch echt genoeg. En eerlijk gezegd vind ik het ook wel leuk als de kippen weer normal gaan leggen; zwart is aan het moederkloeken, wit denkt dat ze ook kuikens krijgt en zit broeds te zijn, en alleen bruin (goudzwartgezoomd eigenlijk, maar dat is zo'n mondvol) legt nog dagelijks braaf een eitje. Als ik cake wil bakken moet ik zelfs gewoon eieren kopen! Te gek voor woorden toch :)



volop bloei

Op de tuin heb ik het vooral druk met het onkruid. We hebben de laatste tijd erg veel regen gehad in deze regio, en veel daarvan viel ook op de dagen en tijden die ik normaal op de tuin doorbreng. Met andere woorden: het groeit de pan uit, en ik heb minder tijd besteed dan anders aan wieden. Ik heb serieus even overwogen om maar gewoon graspaden te nemen, tussen de bedden.... maar dat leek me toch geen goed plan. Ik doe nu elke keer dat ik er ben 3 of 4 tussenpaadjes, zoveel mogelijk met wortel en al uittrekken, schoffelen, aanharken, en daarna weer bedekken met snippers en ander mulchmateriaal. Dit najaar moeten er echt nieuwe houtsnippers komen, anders blijf ik het onkruid nooit de baas.

De tuin staat intussen mooi vol, alles is lekker dicht gegroeid, en er staat een hoop in bloei. Ik wordt altijd helemaal gelukkig als ik aan kom lopen en dan al die bloemen zie. Genieten.







 

 



sla en boontjes

Het geraamte van de tunnelkas heb ik dit jaar in gebruik als bonenconstructie. Tussen de bogen steeds nog een bamboestok, zo heb ik aan beide zijden van het looppad een rij bonen. Het duurde even voordat ze gingen, maar intussen begint het ergens op te lijken. Aan de ene kant staat er sla tussen, aan de andere kant andijvie. Mooie dikke kroppen zijn het al. Sinds de foto's (afgelopen woensdag) heb ik er al weer een paar geoogst, en de rest kan ook niet al te lang meer blijven staan. Met dit weer groeien ze veel te hard! Waar de sla en andijvie weg zijn, zaai ik zomerspinazie. Volgens mij kan die er wel tegen als 'ie wat schaduw krijgt.






oogstmand

Voor m'n verjaardag kreeg ik laatst een mooie zelfgemaakte oogstmand. De mand zelf is van gaas, zodat de geoogste groentjes met mand en al onder de kraan door kunnen om het ergste zand er vast af te spoelen. Super leuk! Er past ook heel wat in, dus harstikke handig. Ik oogst al heel wat af, andijvie en sla natuurlijk, kilo's aardbeien, rabarber, sugarsnaps en peultjes, bosui, oregano en koriander, en de gisteren al de eerste frambozen en aalbessen. Genoeg te doen en te eten dus!





nog meer boontjes

Daar zijn ze dan!

Het valt nog niet mee om ze op de foto te krijgen, moeders is erg beschermend :)
Drie kuikentjes zijn het geworden. Zijn ze niet schattig?

Broeds

Zwart kipje was weer eens broeds. Nou heeft dat weinig zin, want ik heb geen haan. Maar een vriendinnetje van een van de kids wel... Dus legden we op 2 april wat - hopelijk - bevruchte Wyandotte-eitjes onder de kip, en sindsdien wachten we vol spanning af...ze neemt haar werk erg serieus, komt haast niet van het nest af, zelfs niet om te eten.  Dat vind ik zelf wel een beetje naar, eerlijk gezegd. Maar ze ziet er nog goed uit, kam is nog mooi rood enzo. Dus die paar dagen zal ze het nog wel redden. Want komend weekend zouden de eieren uit moeten komen! Spannend!

Tijd tekort

De tuin ziet er nog best leeg uit, maar toch zit er al heel wat in de grond. Nu wachten tot het allemaal boven komt, daar worden de foto's ook wat interessanter van 😄

Gelukkig is al wel wat te zien; uien, sjalotten en knoflook staan al mooi in het gelid.

De tuinbonen waren dit jaar zo langzaam dat ik dacht dat ze helemaal niet meer kwamen. Dat was goed mogelijk, want het was een laatste restje zaad van twee kaar terug. Als alternatief heb ik toen kikkererwten (uit de keukenkast) voorgezaaid, gewoon, als experiment. En die gingen als een trein! Ze zijn intussen uitgeplant, en lijken het goed te doen. Nadeel van zaaien uit je keukenvoorraad is, dat je geen soortinformatie hebt. Ik heb dus nog geen idee hoe hoog ze worden, of ze steun nodig hebben, enzovoorts. Maar daar komen we vanzelf achter. Tot nog toe denk ik dat ze vrij laag blijven, want er zitten niet van die grijpdraadjes aan de planten, zoals bij de stokbonen en erwtjes. Maar we gaan het zien, ben heel benieuwd hoe ze het doen in ons klimaat. 

Later bleken de tuinbonen natuurlijk toch op te komen, dus die staan inmiddels ook in de grond.

De paprikas en jalapenos zijn verhuisd naar de koude kas, om plaats te maken onder de lampen. Daar staan nu de opgepotte tomaten, die moeten nog even flink groeien de komende maand. 

Bietencake

Ik wilde al een tijdje bakken met bietjes, maar het kwam er niet zo van. Toen ik echter van de week bietjes had ontdooid, bleken het er meer te zijn dan er in de ovenschaal pasten. Zo kon ik mooi met het restant aan het bakken. In de nieuwsbrief van Mergen Metz (klik voor recept! verder ook een superleuke site trouwens) stond toevallig ook net een recept voor een chocolade-bieten-cake, dus het was al snel duidelijk wat het moest worden. Nadat ik alle hoeveelheden had omgerekend zodat ze pasten bij mijn hoeveelheid bietjes, ging ik aan de slag.
Eerst de bietjes pureren met de chocolade, wow, wat een lekker kleurtje!

Daarna de overige ingredienten erdoor gemixt, en alles in een springvorm gespateld, en deze 40 minuten in de oven gebakken. Het zag er veelbelovend uit, en rook ook prima! En toen wachten tot hij afgekoeld was...

Lekker! Zeker voor herhaling vatbaar

!